بررسی عناصر هواشناختی مؤثر بر جریان گرانی خروجی از خلیج فارس

برهم کنش هوا- دریا موجب بروز بسیاری از پدیده های منحصر به فرد در جو و اقیانوس می شود که یکی از اینها جریان گرانی یا چگال در محیط های دریایی نیمه بسته خاص مانند خلیج فارس می باشد . این جریان به عنوان مؤلفه ای از گردش آبهای دریا، نقش مؤثری بر روی برخی از فعالیت های دریایی از قبیل نظامی، مخابراتی، صیادی، تحقیقاتی و تبادل آبها و انتقال آلودگی های دریا دارا می باشد. هدف این مطالعه، بررسی فیزیکی عناصر هواشناختی مؤثر بر جریان گرانی خروجی از خلیج فارس از قبیل تبخیر، دما، باد و بارش و غیرهواشناختی مؤثر از جمله جزرو مد و رواناب رودها و همچنین برآورد میزان کمی تأثیر آن ها می باشد. این مطالعه نشان می دهد که با فرض عدم انتقال جرم در خلیج فارس، تبخیر سالانه از خلیج فارس موجب افزایش شوری آب به میزان 20/2 (psu) و تقویت جریان گرانی و بارش سالانه در خلیج فارس موجب کاهش شوری آب خلیج به میزان (psu) 07/0 و تضعیف جریان گرانی و رواناب سالانه رودها به خلیج فارس موجب کاهش شوری آب خلیج به میزان (psu) 5/0 و تضعیف جریان گرانی می شود. به علاوه دما با دو نقش فصلی و متضاد، باد با دو نقش متضاد، مواد آلاینده با دو نقش متضاد بسته به وزن ویژه آن ها و جزرومد با نقش تضعیف کنندگی بر جریان گرانی خروجی از خلیج فارس مؤثر می باشند. به علاوه یک رابطه ریاضی بین تغییر کمیت های دما و شوری آب دریا جهت تعیین احتمال ظهور جریان گرانی در محیط های دریایی بدست آمد.